شروين حاجى پور، مهدى يراحى و توماج صالحی دركنار هم اين اثر را براى مردم ساختند..
براى زخمهايى كه هنوز تازه اند ، براى اشكهايى كه خشك نشدهاند ، براى اميدى كه خاموش
نميشود...
اين فقط يك آهنك نيست... صداى ميليونها قلب
شكسته ومقاومه...
نزديك به نيم قرن از انقلاب سال 57 ميكذرد، ونه به يكباره بلكه بتدريج همان خواسته ها با فرياداز كلوى جوانان ايران بر آسمان ايران و جهان طنين مى افكند كه نسل انقلاب ينجاه وهفت آنرا جهت پيروزى انقلاب خويش سرداد. آن نسل نيز فرياد انقلاب خويش را براى آزادى، براى اميد و براى زندكى رها از استبداد فاسد و نالايق، ساماندهى كرده بود. اين يك اتفاق ساده نيست, بلکه بیانگر نظم حيات وزندكى است.
كسانيكه درخت استبداد را در اين جهل سال آبيارى كردند، تا آخر امسال محصولش را خواهند چید!
به امید آزادی ایران بزرگ