در بخشی از این نامه که توسط نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، ناهیدتقوی، وریشه مرادی، محبوبه رضایی، ناهیدخداجو، نسرین خضری جواد، ریحانه انصاری نژاد، سکینه پروانه، آنیشااسداللهی، هستی امیری، سرونازاحمدی، مهنازطراح، مریم یحیوی، ویداربانی و سپیده قلیان امضا شده، آمده است: «این نه فقط حکم اعدام شریفه بلکه حکم اعدام همه ی «ما» فعالین کارگری سیاسی، مدنی حقوق بشری و فعالین حوزهی زنان است.»
زنان زندانی حکم #اعدام صادره علیه خانم محمدی را «خطری بالقوه و پیش درآمدی برای صدور احکام سنگین بعدی» دانستند و نوشتند: «آنچه بیش از پیش در این حکم مرگ دیده میشود، سیاست سرکوبی است که به واسطهی آن میخواهند صدای اعتراض و مطالبهگری که با خیزش انقلابی ۱۴۰۱ به سطح قابل تاملی ارتقا یافته بود را خفه کرده و زنان را که با صدایی بلندتر از پیش به عرصهی «حق» خواهی گام گذاشتهاند، مرعوب و وادار به عقبنشینی کنند.»