در قانون کار ایران، زنان نباید در مشاغلی که سلامت جسمی آنها را به خطر میاندازد اشتغال داشته باشند.
از جمله در قانون کار، از کار در کنار کورهها، کار در معادن و تونلها، کشتارگاهها، جوشکاری، شنپاشی به عنوان نمونههای این دسته از مشاغل نام برده شده است. با اینحال گزارشها نشان میدهد که زنان کارگر در این مشاغل سخت و بویژه در کورههای آجرپزی نیز علیرغم منع قانونی اشتغال دارند.
از سویی حاکمیتی که وظیفه زن را فرزند آوری میداند«خداوند زنان را برای خانه داری، بچه داری و خدمت به مرد آفریده است …و اشتغال از مسائل اصلی مربوط به زنان نیست». موجب دشواری های بسیاری برای زنان شده است.
این نابرابری قانونی در بازار کار ایران موجب شده است، زنانی که محتاج کسب درآمد برای امرار معاش خود و خانواده هایشان هستند ناگزیر از تن دادن به هر شغل کم درآمد و شرایط سخت کار در کارگاه های کوچک می شوند .که شامل حقوق کار نیستند و کارگران در آنها از هیچ حمایت قانونی، مزایا، بیمه و ایمنی برخوردار نیستند.